Pranie brudnych pieniędzy

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy jest jednym z trudniejszych do wykrycia, a szczególnie jednym z tych przestępstw przy ocenie, którego liczne organy ściganie muszą podjąć szereg czynności sprawdzających.

Ludzko rzecz biorąc działalność przestępcza ma na celu uzyskanie jak największego dochodu, a po wykonaniu powyższego celu przekształcenie tego „brudnego” dochodu na nic innego jak legalną wartość pieniężną.

W polskim systemie prawnym art. 299 k.k. mówi nam o przestępstwie prania brudnych pieniędzy, a o podejmowanych przeciwdziałaniach odnośnie ww. przestępstwa mówi nam ustawa o przeciwdziałaniu prania pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

W Polsce podmiotem, który czuwa nad realizacją ustawy jest m.in. Generalny Inspektor Informacji Finansowej. W samym 2017 r. GIIF przekazał do prokuratury 340 zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstw prania pieniędzy, na łączną kwotę 6,2 mld zł. Większość z tych przestępstw odnosiła się do opisywanego przeze mnie przestępstwa karuzeli VAT-owskich.

Co do zasady pranie pieniędzy przebiega w 3 kolejnych fazach:

1. Lokowania;

2. Maskowania;

3. Integracji

Ogółem te trzy fazy polegają na wprowadzeniu pieniędzy uzyskanych z przestępstwa do obrotu gospodarczego, odseparowania ich od źródła powstania i stworzenia no nowo legalnego źródła ich powstania.

Metodami prania pieniędzy są m.in.:

• surfing – czyli wpłacanie małych kwot przez wiele podmiotów. Wpłaty obejmują transakcję poniżej progu tj. 15 tys. euro.

• Darowizny;

• Pożyczki;

• Kasyna

• Kredyty bankowe

• Fikcyjny obrót

Wiele z metod prania pieniędzy ma charakter transgraniczny, międzynarodowy, dlatego też powstało kilka grup oraz podmiotów, które zajmują się ściganiem przedmiotowych działań, a są to:

• Grupa Egmont;

• Grupa Wolfsberg;

• Bank Światowy;

• EAG

W wyniku działania ww. grup powstały liczne rekomendacje w zakresie prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. W tym miejscu warto tylko dodać, że nie wszystkie wytyczne przedstawiane przez ww. grupy mają charakter norm prawnych obowiązujących w RP.