Oszustwo pokradzieżowe
Szanowni Państwo, dzisiejszy wpis będzie kontynuacją przestępstwa uregulowanego w art. 286 Kodeksu Karnego, tym razem chciałbym wskazać Państwu istotę oszustwa pokradzieżowego.
Definicja oszustwa pokradzieżowego.
Omawiane przestępstwo polega na wymuszeniu zapłaty okupu w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy, jest to ogólna definicja, która pozwala na wstępne zrozumienie istoty czynu zabronionego uregulowanego w art. 286 § 2 KK. Uprzywilejowanym typem przestępstwa z art. 286 § 1 ( to przestępstwo było już omawiane na blogu ) i 2 jest wypadek mniejszej wagi, który wyróżnia się niższą wartością przedmiotu czynu zabronionego oraz sposobem działania sprawcy.
Dobro, które jest chronione art. 286 Kodeksu Karnego.
Dobrem chronionym przez wskazany przepis jest mienie. Mienie jest to własność i wszelkie inne prawa mające charakter majątkowy. Zatem, Ustawodawca swoim zabiegiem legislacyjnym chroni całokształt sytuacji majątkowej danej osoby, czyli ogół praw, które jej przysługują. Przykładem praw majatkowych chronionych w art. 286 KK są np.:
-
Prawa rzeczowe,
-
Prawa obligacyjne,
-
Prawa spadkowe,
-
Prawa na dobrach niematerialnych ( jeżeli mają wartość majątkową ),
-
Prawo autorskie,
-
Prawo wynalazcze,
-
Prawo do firmy.
-
Jednak w art. 286 § 2 KK Ustawodawca wskazał, że chodzi o mienie, które jest przedmiotem żądanej korzyści majatkowej ( okup za zabraną rzecz). Takie zachowanie przestępcy godzi w sferę związaną z wolnością dysponowania własnym mieniem.
Podmiot przestępstwa uregulowanego w art. 286 § 2 KK.
Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem powszechnym, to oznacza, że podmiotem oszustwa może być każda osoba zdolna do ponoszenia odpowiedzialności karnej.
Doktryna podnosi postulaty, że podmiotem wskazanego przestępstwa będzie osoba:
- która dokonała bezprawnego zaboru rzeczy,
- która nie dokonała zaboru rzeczy, jednak w inny sposób objęła władania nad nią, bądź ma dostęp lub informacje o niej i wie co się z nią dzieje.
Przedmiot wykonawczy przestępstwa.
Przestępca dokonując określonego czynu zabronionego zagraża swoim zachowaniem określonemu dobru powszechnemu, w wypadku przestępstwa z art. 286 § 2 KK jest to:
- Cudza rzecz, która została bezprawnie zabrana,
- Osoba, wobec której sprawca wysuwa żądanie korzyści majątkowej.
Rzeczą zgodnie z art. 45 Kodeksu Cywilnego oraz art. 115 § 9 KK są rzeczy ruchome i nieruchome. W zakresie definicji nie mieszczą się:
- Program komputerowy,
- Karta upoważniająca do podjęcia pieniędzy z bankomatu,
Czynnością sprawczą omawianego przestępstwa jest żądanie korzyści majątkowej, która ma być ekwiwalentem za zwrot zabranej rzeczy. Dokonanie nie jest uzależnione od tego, czy żądana korzyść zostanie udzielona ani czy sprawca zwróci zabraną rzecz.
Przestępstwo oszustwa pokradzieżowego może być popełnione tylko umyślnie, a zgodnie z analizą tekstu ustawy, słowo „żąda” wskazuje, że należy zaliczyć je do przestępstw kierunkowych.Nie jest przy tym konieczne, aby sprawca rzeczywiście miał zamiar wydania rzeczy czy nawet przyjęcia żądanej korzyści. Sprawca we wskazanym przestępstwie w ogóle nie musi mieć na celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
Odpowiedzialność karna za popełnienie przestępstwa oszustwa pokradzieżowego.
- Kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
- Grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 ( wypadek mniejszej wagi).